امامزاده شاهزاده حسین

امامزاده شاهزاده حسین فرزند علی بن موسی الرضا است که مقبره‌اش در شهر قزوین واقع شده‌است. گفته شده که وی در سنّ ۲ سالگی در سفر به مرو حین عبور از قزوین، در این شهر درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد. معروفترین و کهن ترین امامزاده قزوین و یکی از مشهورترین امامزاده های ایران است. بنای این امامزاده یکی از بناهای تاریخی قزوین است و قدمت آن به دوره صفوی باز می گردد.
تزیینات، آینه کاری، کاشی کاری و دیگر هنرهای به کار رفته در آن بسیار تماشایی و دیدنی ست و یکی از زیباترین بناهای قزوین به حساب می آید. این بقعه به دلیل اهمیت تاریخی، معماری و تزیینات خود در تاریخ 20 بهمن 1318 با شماره 339 به عنوان یکی از آثار ملی کشورمان به ثبت رسیده است و یکی از قدیمی ترین مزارهای ایران و مشهورترین و با شکوه ترین مکان زیارتی شهر قزوین به حساب می آید.
بقعه شاهزاده حسین با دو ورودی از سمت شمال و جنوب در میان صحن بزرگی قرار گرفته‌است. در اطراف صحن ایوان‌هایی وجود دارد که با کاشیکاری در طرحهای مختلف تزیین شده‌است. ورودی بقعه شاهزاده حسین دارای مقرنس کاری و تزیینات مختلف است، که در دوره قاجاریه با افزودن تالاری به آن شکل تازه‌ای یافته‌است. در بخش غربی و شرقی بقعه، دو رواق ساخته شده که به نامهای بالا سر و پایان پا معروف و دارای گچبری و کاشیکاری است. قدیمی‌ترین و زیباترین اثر مجموعه شاهزاده حسین، در چوبی منبت کاری شده آن است که در سال ۹۶۷ هجری به مجموعه اضافه شده‌است. طبق کتیبه‌ای ، این مجموعه در سال ۱۰۴۰ هجری به دستور زینب بیگم، دختر شاه طهماسب صفوی، بازسازی و صندوق چوبی نفیسی بر مزار آن نصب شده‌ است.

گالری