به گزارش روابط عمومی بنیاد گفتگو و دوستی ملل، دکتر اریک لوب استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل در دانشگاه فلوریدای آمریکا، در سومین همایش بین المللی آینده صلح و حقوق بشر در غرب آسیا ضمن اشاره به مولفه های تعریف پدیده تروریسم، به جنبه های ابهام و عدم وضوح تروریسم پرداخت.
این استاد دانشگاه، در سومین همایش سالانه آینده صلح و حقوق بشر در غرب آسیا که توسط بنیاد گفتگو و دوستی ملل به مناسبت روز جهانی حقوق بشر برگزار گردید، سخنرانی خود را پیرامون موضوع “تروریسم و خشونت سیاسی” ارائه داد. وی در این سخنرانی تلاش کرد دو پرسش مهم را محور بحث خود قرار دهد:
- تروریسم چیست؟
- چرا هیچ اجماع جهانی در تعریف این پدیده وجود ندارد؟
دکتر لوب در ادامه به مولفه های تعریف پدیده تروریسم پرداخته و گفت: زمانی که درباره این تعریف فکر می کنیم با چند دسته از شاخص ها مواجه هستیم:
- چه کسی عامل اقدام به خشونت است؟ بعضی بر این باورند که تروریسم را تنها می توان به افراد و سازمان های غیردولتی نسبت داد. اما باید این واقعیت را بپذیریم که دولت ها هم می توانند برای پیشبرد اهداف سیاسی خود از تروریسم استفاده کنند.
- این خشونت سیاسی یا تروریسم چه هدفی را دنبال می کند؟
- -این اقدام علیه چه کسانی است؟
- قربانیان این حادثه چه کسانی هستند؟
- محل وقوع حادثه کجاست؟
وی افزود: اولین نکته ای که در تعریف تروریسم باید مد نظر داشته باشیم تفاوت هایی است که بین دو مفهوم تروریسم و اعمال جنایی و خلاف کارانه وجود دارد. در حیطه تروریسم، هم اهداف و هم ابزارهای به کار رفته در قالب پدیده های سیاسی تحلیلی می شوند. یعنی ما مجموعه اهداف تروریسم را در زنجیره تامین اهداف سیاسی یک گروه و همچنین فعالیت ها را نیز به مثابه تقویت برخی اشکال عمل سیاسی تحلیل می کنیم. چرا که اهداف و ابزارهای تروریسم عموما مرتبط با حوزه های امنیت ملی و مسائل سیاسی می شوند.
دکتر لوب در مورد تفاوت بین تروریسم و تبهکاری اظهار داشت: قطعا مرز معینی بین این دو پدیده وجود ندارد. البته تا حدودی قابل تفکیک هستند به عنوان مثال ما می توانیم بگوییم که تروریست ها نیز با هدف دستیابی به سود و اموال دست به اعمال جنایی می زنند. اما بر اساس تحلیل های کارشناسی، تفاوت اینجاست که تروریست ها از این ابزار برای پشتیبانی مالی فعالیت های سیاسی و پیشبرد اهداف سیاسی خود بهره می گیرند. در حالی که خلاف کاران به سود شخصی به مثابه یک هدف مستقل نگاه می کنند و در مقابل آن ها، تروریست هایی هستند که اعمال خلافکارانه و جنایی برای آن ها ابزاری است در خدمت یک هدف بزرگتر سیاسی.
وی همچنین بیان داشت که به خاطر ابهام در تعریف پدیده تروریسم، برچسبهای جایگزینی برای اعمال تروریستی وجود دارد. برخی از سازمان ها نیز هستند که از مفهوم مقاومت استفاده می کنند تا به فعالیت های خویش مشروعیت ببخشند خصوصا زمانی که از سوی دولت های دیگر متهم به اقدامات تروریستی می شوند. در گذشته پدیده استعمار و امروز پدیده “امپریالیسم” نیز نمونه هایی از اقداماتی این چنین هستند که عاملان آن ها برای توجیه خشونت های به کار گرفته شده از چنین عباراتی بهره می گیرند. در واقع سازمان های این چنینی برای رفع اتهام، خود را مبارزان مقاومت می نامند.
