آرامگاه باباطاهر
آرامگاه باباطاهر عریان مربوط به دوره معاصر است و در همدان، میدان باباطاهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شماره ثبت ۱۸۷۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
باباطاهر که حدوداً در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم میزیسته، از شعرا و عرفای بزرگ روزگار خویش است. بیشتر دوران زندگی او در فقر گذشت. او یکی از مشهورترین دوبیتی سرایان ایرانی است که گذشت زمان نتوانسته دوبیتیهای شورانگیزش را که با لهجه زبان لکی سروده شدهاست از یادها بزداید.
آرامگاه بابا طاهر بر فراز تپهای در شمال همدان قرار دارد. این بنا در طول قرون مختلف شاهد تخریب و بازسازیهای متعدد بودهاست. قدمت مقبره اصلی بابا طاهر به دوره سلجوقیان میرسد و در قرن ششم هجری یک برج هشت ضلعی آجری بر روی قبر بابا طاهر ساخته شد که بعدها بر اثر مرور زمان ویران شد. در زمان پهلوی اول از طرف شهرداری همدان بنای جدیدی به جای بنای قدیمی ساخته شد که مصالح آن بیشتر آجر بود. در جریان همین بازسازی، لوح کاشی مربوط به قرن هفتم هجری، که هماکنون در موزه ایران باستان نگهداری میشود، به دست آمد. بر روی این کاشی فیروزهای رنگ، آیات قرآن مجید به خط کوفی برجسته نوشته شدهاست. احداث بنای جدید در سال ۱۳۴۴ خورشیدی با همت انجمن آثار ملی و شهرداری همدان و توسط مهندس محسن فروغی انجام شدهاست. در اطراف بنای جدید فضای سبز وسیعی احداث شدهاست.