مسجد امیر چقماق
مسجد امیر چقماق که در تاریخهای یزد به نام مسجد جامع نو یا مسجد دهوک نیز خوانده شدهاست در دوره تیموری به همت امیرجلالالدین چقماق شامی حاکم یزد از امراء و سرداران و مقرب درگاه شاهرخ و همسرش ستی فاطمه خاتون احداث شدهاست. این مسجد در سال ۸۴۱ هـ. ق به پایان رسید. از حیث زیبایی، وسعت، اهمیت و اعتبار بعد از مسجد جامع شهر قرار دارد. این اثر در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۱۴ با شمارهٔ ثبت ۲۴۷ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد در ضلع جنوبی میدان امیرچخماق قرار دارد و در کریاس )ساختمان جلوی درب وروردی) مسجد که به میدان باز میشود، سنگی نصب گردیده که بر آن متن وقفنامه ای به خط نسخ نقر شدهاست.در طرف راهروی شمالی که از درب کریاس به صحن وارد میشود، شبکههایی ظریف از کاشیهای معرق در پنجرهها نصب شدهاند. قسمتی از سردر صفحه ایوان کاشیکاری معرق شده است و جرزهای آن آجری رنگ می باشد. گنبد مسجد خمیده و ترکدار است با کاشی سبز رنگ کاشی شده و پیرامون آن نیز کتیبهای به خط کوفی قرار دارد. در زمان فتحعلی شاه قاجار حاجی حسین عطار قسمتی بر شبستان مسجد افزود و قسمتهایی از مسجد را نیز تعمیر نموده است.