بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام حضور شرکت‌کنندگان محترم در همایش بین‌المللی آیندۀ صلح و حقوق بشر در غرب آسیا
تشکر می‌کنم از برگزاری این وبینار که با حضور شخصیت‌های بین‌المللی در این شرایط و برهه زمانی خاص برگزار میشود.
بنیاد گفتگو و دوستی ملل، بانی این وبینار می‌باشد. بنده دکتر زهره الهیان هستم، رئیس کمیتۀ حقوق بشر مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجه مجلس شورای اسلامی.
چند دقیقه‌ای را به بنده وقت دادند و توفیق شد که در حوزۀ حقوق بشر و آیندۀ صلح و حقوق بشر در منطقه، عرایضی را داشته باشم.
کمیتۀ حقوق بشر مجلس، از مجلس هشتم راه اندازی شد. این کمیته، فعالیت‌های بین‌المللی خوبی در عرصه بین‌المللی داشته است. تلاش ما در طول این مدت، این بوده که از ظرفیت مجامع بین‌المللی در حوزۀ حقوق بشر استفاده کنیم و کمک بگیریم و ان شاء الله بتوانیم پیگیری حقوق ملت‌های مستضعف و ملت‌هایی را که بلندگویی برای احقاق حق خود و فریاد مظلومانۀ خود ندارند، داشته باشیم و پیگیری حقوق ملت‌های مظلوم را از طریق مجامع بین‌المللی داشته باشیم. هرچند که همواره به طور غیر منصفانه‌ای در عرصۀ بین‌الملل تلاش شده است که جمهوری اسلامی ایران محکوم شود و به عنوان ناقض حقوق بشر شناخته شود، ولی به واقع وقتی که در مجامع حقوق بشری، پروندۀ پیگیری‌های حقوق بشر و پیشرفت‌های حقوق بشر جمهوری اسلامی مطرح میشود، واقعا حتی معاندین و دشمنان ایران حرفی برای گفتن ندارند و تنها به یک سری از بهانه‌ها و مسائل غیر واقعی چنگ می‌اندازند.
قاعدتا ما (یعنی کمیتۀ حقوق بشر مجلس) وظایف دیگری هم داریم که این مظلومیت جمهوری اسلامی ایران در عرصۀ جهانی به نمایش گذاشته شود. ما می‌توانیم مستندات و گزارش‌های واقعی که ناشی از پیشرفت جمهوری اسلامی ایران در حوزۀ حقوق بشر و احقاق ملت است، در عرصه بین‌الملل و مجامع حقوق بشری به فعالان حقوق بشر ارائه نماییم. به هر حال در این ارتباط، ما ارتباطات گسترده و وسیعی در مجامع بین‌الملل برقرار کردیم. میشود گفت که یکی از نمادهای مظلومیت امروز جمهوری اسلامی ایران در منطقه (به ویژه غرب آسیا) این است که با این که جمهوری اسلامی ایران، نقش برجسته‌ای را در مبارزه با تروریسم در منطقه داشته است و سردار شهید سلیمانی، نقش ویژه و منحصر به فردی را در تأمین امنیت و ثبات غرب آسیا داشت، اما متأسفانه به دست همان‌هایی که جمهوری اسلامی را حامی تروریسم اعلام می‌نمایند، شهید میشود. ایشان پرچمدار مبارزه با داعش و گروه‌های تکفیری در منطقه بود، اما به دست همان‌هایی که داعیۀ مبارزه با تروریسم دارند، شهید و ترور میشود.
اخیرا هم شاهد بودیم که دانشمند برجسته ایرانی، شهید فخری زاده در منطقه آبسرد تهران به شهادت می‌رسد. می‌بینیم که این یک اقدام تروریستی است که به نوعی حاصل یک حرکت سازمان یافته است. فردی که خدمات زیادی به ملت ایران به طور مثال در حوزۀ سلامت یا در عرصه جهانی داشته است. اقدامات این دانشمند برجسته و مجموعه ایشان منجر به این شد که در مسیر تولید واکسن کرونا یا در مسیر تولید تشخیص کیت‌های آزمایشگاهی اقدامات جدی انجام گردد. این خدمات می‌توانست به همۀ ملت‌ها در مسیر سلامت و حق سلامت آن‌ها ارائه شود. چنین فردی با این خدمات را کاملا به صورت غیر اخلاقی ترور می‌کنند. آمریکا به عنوان یک تروریسم دولتی در منطقه چراغ سبز می‌دهد و اسرائیل دست به این کار جنایتکارانه می‌زند و ما می‌بینیم که تمام قواعد و قوانین حقوق بشری را زیر پا می‌گذارند. آن‌ها حتی به اعلامیۀ جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بین‌المللی حقوق بشری پایبند نیستند اما داد حقوق بشری آن‌ها گوش فلک را کر کرده است.
متأسفانه در این شرایط شاهد این هستیم که مجامع بین‌المللی، سازمان ملل، کشورهایی که در واقع مدعی مبارزه با تروریسم هستند و خود را داعیه‌دار و پرچمدار حقوق بشر می‌دانند، در این ارتباط سکوت می‌نمایند و مشاهده می‌کنیم که هیچ موضع محکمی در مقابل این اقدام جنایتکارانه و اقدام ضد حقوق بشری نمی‌گیرند. اینجاست که آدم متوجه استانداردهای دوگانۀ حقوق بشری میشود؛ یعنی یک جا حقوق بشر موضوعیت پیدا می‌کند، ولی جایی اگر نقض آشکار حقوق بشر را مشاهده می‌کنند، مهر سکوت بر لب می‌نهند و اساسا اقدام و پیگیری را برخود واجب نمی‌دانند. این میشود که به هر حال ما شاهد هستیم که حتی با مکاتباتی که با شخصیت‌های بین‌المللی و دبیر کل سازمان ملل هم داریم و یادآور می‌شویم که این نوع جنایت‌ها و این نوع ترورها، امنیت بشر را به خطر می‌اندازد؛ بازهم اقدام خاصی از سازمان ملل به عنوان تأمین کنندۀ صلح و امنیت جهانی از خودش نشان نمی‌دهد.
این نوع سکوت باعث میشود که حرکت‌های تروریستی در منطقه باب شود. به قول نتانیاهو: “تازه اول راه است.” یعنی به نوعی بنا دارند که بقیۀ شخصیت‌های خوب، شخصیت‌های موثر و دانشمندان را ترور کنند؛ کما اینکه ما شاهد بودیم که در کشور عراق یا پاکستان، تعداد زیادی از دانشمندان را ترور کردند و اتفاقی هم نیفتاد. این نوع استانداردهای دوگانه هست که امروزه موضوع حقوق بشر را لوث کرده است. ما مشاهده می‌کنیم که هر روز که پیش می‌رویم، امنیت، صلح و ثبات منطقۀ غرب آسیا بیشتر به خطر می‌افتد. مجلس ایران و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، این اقدام را به صراحت محکوم کردند. ریاست محترم مجلس، مکاتباتی را با رؤسای مجالس کشورهای دیگر در ارتباط با پیگیری این نوع ترورها داشته است. به هرحال، نظام جمهوری اسلامی ایران پاسخ قاطعی را به این حرکت جنایت بار خواهد داشت.
در مجموع، علاوه بر بحث تروریسم، جمهوری اسلامی ایران و حتی منطقه، قربانی یک سری اقدامات ضد حقوق بشری است. به طور مثال، شما در ایام کرونا می‌بینید که باز هم آمریکا و غرب مانع رسیدن کمک‌های بین‌المللی در ارتباط با کرونا می‌شوند و حتی کمک ایرانیان خارج از کشور به ملت ایران مسدود میشود و به جهت تحریم، ملت ایران نمی‌تواند این کمک‌ها را دریافت کند. این امر خاص ایران نیست. منطقۀ غرب آسیا دچار این نوع مشکلات است. ما مشاهده می‌کنیم که رژیم صهیونیستی آن قدر در نقض حقوق بشر سایر ملت‌ها مثل ملت فلسطین و لبنان و غزه کار را پیش می‌برد که حتی به عنوان یک جنایتکار جنگی، ناقض حقوق بشردوستانه میشود؛ یعنی به لحاظ تعدد نقض حقوق سایر ملت‌ها مثل ملت فلسطین و لبنان، حتی در مجامع بین‌المللی که مصداق نقض حقوق بشر دوستانه به شمار می‌آید، محکوم میشود؛ ولی در این مجامع حقوق بشر، جز بیانیه و محکوم کردن، اتفاق خاص دیگری نمی‌افتد و این رژیم جنایتکار این روند را ادامه می‌دهد.
البته این روند قطعا منجر به نابودی خود رژیم صهیونیستی خواهد شد، چرا که ما مشاهده می‌کنیم که این رژیم جنایتکار در دل تل‌آویو با مشکلات جدی از جمله اعتراضات مردمی مواجه است که امروزه در خود اسرائیل شاهد هستیم. افکار عمومی دنیا علیه رژیم صهیونیستی و جنایت‌های آن در منطقۀ غرب آسیا به اعتراض در آمدند و ماهیت این رژیم بر همه آشکار شده است. مجموعا ما، هم از جنبۀ دفاع از حقوق ملت ایران و هم دفاع از حقوق ملت‌های مظلوم و ملت‌های مسلمان منطقه بر خود وظیفه می‌دانیم که این تعامل و همکاری را با کشورهای هم‌سو و مجالس و پارلمان‌ها و نمایندگان کشورهای هم‌سو داشته باشیم و البته مطالبه‌گری را از کشورهایی که داعیه‌دار حقوق بشر هستند، ادامه بدهیم تا ان شاء الله بتوانیم قدمی در جهت احقاق حق ملت‌ها و همچنین صلح و ثبات در منطقه برداریم. من مجددا از بنیاد گفتگو و دوستی ملل تشکر می‌کنم و امیدوار هستم که بتوانیم هم‌صدا و هم‌نوا با سایر اعضای این سمینار بین‌المللی باشیم.
خیلی متشکر
