ریاض المسعودی، نمایندۀ سابق پارلمان عراق:
” یک رابطۀ متقابل بین نوع حکومت و بنیان‌گذاری صلح حقیقی و فعالیت توسعه‌ای وجود دارد.”
دکتر مسعودی سخنرانی خود با موضوع «چالش‌های امنیتی پیش‌روی افق‌های توسعه در خاورمیانه» را با اشاره به نقش عامل جغرافیایی در توسعه آغاز کرد. وی پس از تشریح موقعیت جغرافیایی خاورمیانه و قرارگرفتن این منطقه در میان پهنه‌های آبی و آب‌وهوای گرم موجود در آن، خاطرنشان کرد: «اندک‌بودن طوفان‌ها و اندک‌بودن انجماد این پهنه‌های آبی نزدیک به منطقه، اجازۀ حرکت به ناوبری در تمام طول سال می‌دهد؛ در نتیجه، بندرها و اسکله‌ها و عقبۀ این بندرها و اسکله‌ها، آباد است و در همۀ روزهای سال کار می‌کند.» وی همچنین به اهمیت این منطقه به سبب تولید نفت خام و گاز طبیعی اشاره کرد و از اهمیت تمدنی و تاریخی و هویت دینی اسلامی این کشورها سخن گفت.
نماینده سابق مجلس عراق با اشاره به بهار عربی، آن را باعث کاهش سرمایه‌گذاری در منطقه دانست و تأکید کرد که تولید نفت و گاز بدون سرمایه‌گذاری در بخش‌های کشاورزی، صنعتی، گردشگری، خدماتی و بازرگانی، به معنای ورود بیشتر اموال و خرج‌کردن این اموال در جنبۀ مصرفی است که سودی در پی ندارد. وی این امر را باعث افزایش شکاف میان حکومت و ملت‌ها عنوان کرد و افزود: «می‌بینیم در این کشورها با این حجم از منابع، این سطح اقتصادی و رفاهی وجود دارد، در حالی که در کشورهای دیگر -برای مثال هلند، برخی از کشورهای اسکاندیناوی، سنگاپور، مالزی یا کرۀ جنوبی- می‌بینیم که هرچند از کمبود منابع رنج می‌برند، اما از نظر اقتصادی، آموزشی و بهداشتی در سطح بالایی قرار دارند.»
استاد دانشگاه کربلا در ادامۀ سخنانش به مسئلۀ تقدم توسعه بر صلح یا صلح بر توسعه پرداخت و گفت: «در این موضوع می‌گوییم که این منابع که در حقیقت خداوند عزوجل به این کشورها بخشیده است، منابعی منحصر به حکومت‌ها نیست، بلکه منابعی طبیعی و انسانی در دسترس ملت‌هاست و این قدرت‌ها (حکومت‌ها)، نتیجۀ جنبش‌های مردمی و نتیجۀ رغبت مردم به حاکمانشان و نوع این حکومت هستند. به عبارت دیگر، این اشتباه است که نوع حکومت در هر کشوری را مشخص کنیم، بدون اینکه یک رای‌گیری و همه‌پرسی حقیقی از مردم دربارۀ سرشت نظام حاکم انجام شود. بنابراین، یک رابطۀ متقابل بین نوع حکومت و قدرت و بین محقق‌ساختن و بنیان‌گذاری صلح حقیقی و بین فعالیت توسعه‌ای و فعالیت اقتصادی در هر کشوری از کشورهای جهان وجود دارد.»
این تحلیلگر عراقی در پایان سخنرانی خود خاطرنشان کرد که محقق‌ساختن سرمایه‌گذاری بهینۀ منابع عبارت است از رابطۀ متقابل بین ایجاد بنیان‌های حقیقی صلح مبنی بر ارتباطی راستین میان شهروند و قدرت و همچنین مدیریت منابع توسط قدرت برای خدمت به شهروندان. وی هم‌زیستی مسالمت‌آمیز را ضمانت حقیقی سرمایه‌گذاری بهینۀ منابع دانست و تأکید کرد که منابع طبیعی و انسانی فراوانی در کشورهای خاورمیانه وجود دارد، اما به علت عدم سرمایه‌گذاری بهینۀ این منابع و ناتوانی این قدرت‌ها در ایجاد توازن میان این منابع و خواسته‌های ملت‌ها، مشاهده می‌کنیم که این منابع تقریبا هرروزه هدر می‌روند و این ملت‌ها از این منابع به علت چالش‌های امنیتی و سیاسی، بهره‌مند نمی‌شوند.
