ارگ بم

ارگ بم

تاریخچه و کلیات

ارگ بم بزرگترین سازه خشتی در جهان بود که محل آن در نزدیکی شهر بم در استان کرمان در جنوب شرقی ایران قرار دارد. این ارگ عظیم که در فهرست میراث جهانی یونسکو با عنوان «بم و فضای فرهنگی آن» به ثبت رسیده، در مسیر جاده ابریشم قرار دارد، در سده ۵ پیش از میلاد ساخته شده و تا سال ۱۸۵۰ میلادی همچنان مورد استفاده بوده است.
ارگ تاریخی بم، به مساحت تقریبی 200 هزار متر مربع از جمله بزرگترین مجموعه بناهای خشتی جهان به شمار می‌آید.
کل بنا یک دژ بزرگ است که در قلب آن، ارگ واقع شده، اما به دلیل ظاهر پرابهت ارگ، که پر ارتفاع‌ترین قسمت مجموعه نیز به شمار می‌آمد، کل بنای دژ به عنوان ارگ بم نامیده می‌شود. این ارگ تاریخی از گونه‌های معماری متعددی از جمله دیوار حصار، برج و بارو و دروازه‌های متعدد، مسجد، بازار، تکیه، کاروانسرا، مدرسه، حمام، زورخانه و محله‌های مسکونی با خانه‌های اعیان نشین یا عامه نشین، بخش حاکم نشین شامل سربازخانه، اصطبل، آسیاب، خانه فرمانده قشون و بخش اقامت حاکم شامل خانه حاکم، عمارت چهارفصل و برج دیدبانی تشکیل شده است.

موقعیت جغرافیایی

اگر بخواهیم به دیدن ارگ بم برویم مسلما باید مهمان استان زیبای کرمان شده و از آنجا هم به سمت شهر زیبای بم برویم. بم در ۱۹۳ کیلومتری جنوب غربی کرمان و در دشت کویر حد فاصل جبال بارز و کوه‌های کبودی واقع شده است. بم ۱۰۵۰ متر از سطح دریا بالاتر است و ۱۹۴۸۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. قدیمی‌ترین نشانه‌های تمدن در تپه‌های بیدرون در ۱۵ کیلومتری شهر کشف شده است. در شمال شرقی شهر بم، بر بالا و دامنه صخره، قلعه‌ای مستحکم وجود داشت که مردم آن را ارگ می‌نامند. در واقع این بنای سترگ، شهر قدیـم بم بوده است. دور تا دور قلعه خندق‌هایی عمیق وجود داشت که ارگ را از یورش دشمنان مصون می‌داشت.

ابعاد

مساحت این ارگ نزدیک به ۱۸۰٬۰۰۰ متر مربع است که با دیوارهایی به بلندی ۶ تا ۷ متر و طول ۱۸۱۵ متر احاطه شده‌است. ارگ از دو بخش جدا از هم تشکیل شده‌است که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارد. حدود ۶۷ برج در سطح شهر باستانی بم پراکنده شده‌است.

معماری،طراحی و ساخت ارگ

مجموعه‌ی ارگ بم، در واقع دژی عظیم است که در مرکز آن، ارگ قرار گرفته است. مصالحی که در ساخت آن مورد استفاده قرار گرفته است، عمدتا از خشت خام، ملات، گل رس و کاه و در مواردی بسیار نادر لاشه‌ی سنگ، آجر و تنه‌ی درخت خرما است. شاید به دلیل ساختمان عظیم ارگ که به عنوان مرتفع‌ترین بخش مجموعه‌ نیز محسوب می‌شود، تمامی این بنای تاریخی را به ارگ بم نامگذاری کرده‌اند. از مهم‌ترین نکاتی که در مورد معماری و ساخت این سازه‌ی بی‌بدیل خشتی وجود دارد، دو بخشی بودن این مجموعه‌ی عظیم است؛ بخش حکومتی و بخش رعیت‌نشین که هر بخش از ویژگی‌های منحصر بفردی برخوردار است. بخش حکومتی از قسمت‌هایی مانند دژ نظامی، عمارت چهار فصل (این عمارت مشتمل بر سه طبقه و قصر حکومتی است که تمامی دستورات و احکام شهری و توابع آن در این محل توسط حاکم وقت صورت می‌پذیرفت)، سربازخانه، چاه آبی به عمق ۴۰ متر و اصطبلی که ۲۰۰ راس اسب را در خود جای می‌دهد، ساخته شده است.
طرح‌ریزی و معماری ارگ از جنبه‌های گوناگون مورد بررسی قرار گرفته‌است. با توجه به شکل ظاهری کنونی ارگ می‌توان گفت طراح یا طراحان، شکل نهایی کل ساختمان و شهر را از همان قدم‌های ابتدایی مراحل ساخت، پیش بینی کرده بوده‌اند. در حین هر کدام از مراحل پیشرفت ساخت قسمت ساخته شده از یک شکل کامل برخوردار بوده و هر بخش اضافه می‌توانسته‌است به راحتی به قسمت‌های موجود دوخته شود. ارگ در مرکز شهر نظامی در نقطه‌ای با بهترین دید از لحاظه امنیتی قرار دارد.
بخش حکومتی که در درونی‌ترین دیوار قرار گرفته و شامل دژ نظامی، عمارت چهار فصل، سربازخانه، چاه آب ۴۰ متری و اصطبل به گنجایش ۲۰۰ اسب است.
بخش رعیت نشین که اطراف بخش حکومتی است و شامل ورودی اصلی شهر، مسیر اصلی متصل‌کننده ورودی شهر به دژ و بازار در امتداد آن، نزدیک به ۴۰۰ خانه و ساختمان‌های عمومی مانند مدرسه و مکان ورزش است.
در میان خانه‌ها ۳ نوع مختلف وجود دارد که قابل توجه هست:
– خانه‌های کوچکتر با ۲–۳ اتاق برای خانواده‌های فقیر.
– خانه‌های بزرگتر با ۳–۴ اتاق برای طبقهٔ متوسط جامعه، بعضی از آنها ایوان هم دارد.
– مجلّل‌ترین خانه‌ها با اتاق‌های بیشتر که به خاطر فصل‌های مختلف سال در نقاط گوناگون قرار گرفته‌اند، با یک حیاط بزرگ و یک طویله در نزدیکی برای حیوانات. تعداد این خانه‌ها در ارگ خیلی کم است. از این جمله می‌توان به خانه سیستانی‌ها و خانه یهودیان اشاره کرد.
همه‌ی ساختمان‌های موجود در این آثار باستانی، از آجرهایی که با خاک رس کوره‌ندیده (پخته نشده) که به خشت معروف است، ساخته شده و همین امر یکی از دلایل معروفیت ارگ باستانی بم است که به بزرگ‌ترین سازه‌ی خشتی و گلی جهان شناخته می‌شود. درون دژ، بادگیرهایی ساخته شده است که آن‌ها را برای هدایت باد به داخل ساختمان‌های داخل ارگ، مورد استفاده قرار می‌دادند. البته هنگام گرمای زیاد فصل تابستان، برای خنک‌تر شدن خانه‌ها، از حوضچه‌‌های آبی در مسیر باد استفاده می‌شد که این کار، گرد و خاک را نیز از بین می‌برد. جالب است بدانید که هر بادگیر با توجه به وسعت بناها و خانه‌های مستقر در ارگ بم، انتخاب و مورد استفاده قرار می‌گرفت. مثلا برای عمارت‌های کوچک‌تر از بادگیرهای تک سازه‌ای و برای بناهای بزرگ‌تر و ساختمان‌هایی که از اهمیت بیشتری نسبت به سایر بناها برخوردار بودند، از بادگیرهای چهارسازه‌ای استفاده می‌کردند. این کار باعث می‌شد تا بتوانند باد را از جهات مختلف به داخل خانه‌ها هدایت کنند. در دوران اسلامی در ارگ بم دو مسجد با نام‌های مسجد جامع و مسجد حضرت محمد(ص) و حسینیه‌ که شامل یک صحن، یک ایوان دو طبقه که دقیقا قرینه‌ی یکدیگر هستند و چند اتاق ساخته شده است. سه منبر که از خشت ساخته شده است نیز درون حسینه تعبیه شده است. یکی دیگر از نکات جالبی که در مورد معماری مجموعه‌ی ارگ بم می‌توان بیان کرد، حضور یک ورودی برای داخل شدن به ارگ است که با توجه به طاق ورودی آن، می‌توان سبک ساخت آن را به دوران ساسانی نسبت داد.

امنیت

هنگامی که دروازه ورودی شهر بسته بود هیج حیوان یا انسانی نمی‌توانست وارد شود. ساکنان می‌توانستند زندگی خود را در دوره‌های طولانی ادامه دهند زیرا به چاه آب، باغ‌ها و حیوانات اهلی در داخل ارگ دسترسی داشتند. هنگامی که شهر نظامی ساخته شده بود ساکنان می‌توانستند در شهر بمانند و سربازان می‌توانستند از آن دفاع کنند زیرا ارگ توسط دیوارهای بلند و برج‌ها محصور بود.

تهویه مطبوع

علاوه بر نمای برج‌های نگهبانی و رئوس تزئین شده دیوارهای مرتفعِ دژ در خط افق، بادگیرهای این بنا بسیار با شکوه جلوه می‌کنند. بادگیرها ساختارهای بیرون زده‌ای از بناها هستند که برای گرفتن باد و هدایت آن به داخل بناها استفاده می‌شوند. گاهی اوقات در مسیر باد به درون ساختمان حوضچه آبی را تعبیه می‌کنند تا بدین شیوه درون بنا خنک شود و گرد و خاک را بزداید. برای بناهای مختلف از انواع مختلفِ بادگیر استفاده می‌شود. برای نمونه، برای بناهای کوچکتر از بادگیرهای تک‌سازه‌ای و برای بناهای بزرگتر و مهمتر از بادگیرهای چهارسازه‌ای استفاده می‌شود تا باد را از جهات گوناگون به درون بنا هدایت کنند

زمین لرزه سال۱۳۸۲

زلزله سال ۲۰۰۳ در بم بیشتر از ۸۰ درصد ارگ را ویران کرد. به عنوان یک میراث فرهنگ جهانی خیلی از کشورها در جریان باز سازی آن شرکت کردند. ژاپن، ایتالیا و فرانسه جز کشورهایی بودند که از ابتدا همکاری کردند. ژاپن حدود ۱٫۳ میلیون دلار به ایران برای بازسازی کمک کرد، و با ارسال تجهیزات و ایجاد طرح سه‌بعدی از ارگ بم برای افزایش دقت نوسازی، این پروژه را پشتیبانی کرد. وزارت میراث و فعالیت‌های فرهنگی ایتالیا نیز با اجرای پروژه‌ای با بودجه‌ای در حدود ۵۰۰۰۰۰ یورو جهت مرمت و استحکام بخشی برج شماره یک (در گوشهٔ جنوب غربی دیوار پیرامونی شهر تاریخی) در مرمت ارگ تاریخی مشارکت کرد. این پروژه که با همکاری گروهی از کارشناسان ایتالیایی و ایرانی انجام شد در تابستان ۱۳۹۰ به پایان رسید. فرانسه با تهیه نقشه ارگ بم به ایران کمک کردند. بانک جهانی هم مبلغ زیادی پول به این پروژه کمک کرد. ارگ بم ایران پس از زلزله یک دهه پیش در بم به شدت تخریب شد و از آن زمان در فهرست آثار در خطر قرار گرفت، اما با توجه به مرمت‌های انجام شده در طول سال‌های گذشته، سازمان یونسکو در تیر ماه ۱۳۹۲ ارگ بم را از فهرست آثار در خطر خارج کرد.

قسمت‌های اصلی ارگ بم

دروازه اصلی، بازار، میدان تکیه، مسجد برزگ ارگ، مجموعه میرزا نعیم، مسجد کوچک، کاروانسرا، زورخانه، حمام ارگ، دروازه حصار دوم، مدرسه یا خانقاه ارگ، اصطبل، قورخانه، محل آسیاب بادی، خانه حاکم، چهار فصل، چاه اصلی ارگ، بقایای محله قدیم، کناری محله یا غلام محل، دروازه کت کرم و زندان.
ارگ بم و شهر آن از جمله قلعه‌های نظامی بسیار مهم و تاریخی به شمار می‌روند. در میان قلعه عمارت حاکم نشین روی صخره‌ای طبیعی بنا شده بود که دارای 5 طبقه بود و همگی از جنس خشت و گل. ستون‌ها و قوس‌ها باقی مانده در قلعه بم، مغازه‌های نانوایی، روغنگیری و قفسه‌های خشتی در بازار قلعه نشان از رونق گذشته آن داشت. ارگ بم نمونه کاملی از شیوه‌های معماری ایران است.
بنای ساختمان از خشت،‌ آجر و گل است و بزرگترین مجموعه خشتی جهان است و یکی از زیباترین بناهای عصر اشکانیان به شمار می‌آید.
ارگ بم را به بهمن پسر گشتاسپ نسبت می‌دهند. تا حدود 2 قرن پیش مردم در ارگ زندگی می‌کردند. در طول تاریخ ارگ بم بارها مورد یورش قرار گرفته و بازسازی شده است.
در بعضی خانه‌ها حمام اختصاصی به چشم می‌خورد و در کنار تعدادی از آنها اصطبل را جدا از محل زندگی ساخته‌اند. تعدادی از خانه‌های ارگ بدون در نظر گرفتن مقاومت و باربری ستو‌ن‌ها 2 طبقه ساخته شده‌اند.
مردم ارگ بم با کشاورزی و قالی بافی امرار معاش می‌کردند. از دروازه دوم می‌توان بخش حاکم نشین ارگ را دید که بر فراز کوهی قرار دارد.
در کنار اصطبل حیوانات مخزن آب و چاهی در بخش جنوب شرقی قرار دارد. در واقع آب آشامیدنی ساکنان ارگ از چاه‌هایی در حیاط خانه‌ها تامین می‌شده است.
ارگ بم تنها یک ورودی دارد که طاق ورودی آن قابل مقایسه با قوس‌های دوره ساسانی است و 2 برج طرفین و هشتی.
آثار دروازه دیگری در ضلع شمالی ارگ در محلی موسوم به کت کدم به چشم می‌خورد که به ظاهر استفاده چندانی از آن نشده و یا کمی بعد از ایجاد حصار مسدود شده است.
ارگ بم دارای یک راه اصلی از جنوب به طرف حاکم نشین و دو گذر به موازات آن و چند راسته شرقی و غربی است.
در دروازه سوم خانه‌های فرماندهان نظامی قرار گرفته است. آسیابی بادی در عصر قاجار در ارگ بم ساخته شد که در قسمت جنوب غربی قلعه واقع است. بخش حاکم‌نشین، ‌خود از 2 بنای 4 فصل و خانه حاکم،‌ برج مراقبت مرکزی، ‌حمام،‌ حوض و چاه آب تشکیل شده است.
ارگ بم به دلایل متعدد از جمله دارا بودن گونه‌های متعدد بناهای تاریخی و محله‌های مسکونی و شیوه ترکیب و اتصال آنها با یکدیگر و شکل قرارگیری بناها بر روی شیب تپه و ختم شدن کل مجموعه در انتها به عمارت منحصر به فرد چهار فصل در بالاترین نقطه، دارای ارزش‌های فراوان معماری و شهر سازی است.
قلعه دختر نیز در شمال رودخانه‌ی پشت‌رود (رودخانه‌ی بم)، قرار گرفته است. بنای چارطاق، ساختمان کوشک و پیر علمدار هم در جنوب آن با کوله‌باری از اتفاقات تاریخی و کهن، قد برافراشته و نمایشگر هویت، اصالت معماری و هنر هنرمندان ایرانی است. مسجدی که به نام حضرت رسول(ص) مشهور است، یکی دیگر از بناهای تاریخی است که در شرق و نزدیکی ارگ، مستقر است. هر چند برای قدمت دقیق این بناهای باشکوه ایران باستان، به نتیجه‌ی قطعی نرسیده‌اند ولی با وجود این، کارشناسان معماری و باستان‌شناسان عمارت‌های تاریخی، پیشینه‌ی آن‌ها را به سده‌های آغازین ظهور اسلام تا زمان ایلخانی نسبت داده‌اند.
ارگ بم در دوره های مختلف

با توجه به امنیت، استحکام و عظمت بی‌نظیر این دژ خارق‌العاده، عمادالسطنه به آن لقب «قلعه‌ی خدای آفریده» داده است. در اواخر دوران اشکانیان، از لشکرکشی‌هایی که اردشیر به منطقه‌ای که بم در آن مستقر بود، نوشته‌های متعددی باقی مانده است و از مناطق تاریخی که در اطراف ارگ بم وجود دارد، از زمان ساسانیان و حتی دورانی قبل‌تر نیز در برخی از منابع تاریخی نوشته‌هایی وجود دارد. وی چندین مرتبه به دژگذاران (از این دژ در شاهنامه‌ی فردوسی به کجاران یاد شده است) که به پادشاهی هفتان بوخت ( هفتواد نام پادشاه دژگذاران) اداره می‌شد، حمله کرده است. هفتواد روی کوهی که نزدیک کجاران قرار داشت دژی محکم بنا کرد که گفته می‌شود این دژ نخستین پایه‌های قلعه‌ی بم است. چرا که تنها کوه سنگی موجود در آن منطقه، همان کوهی است که اکنون قلعه‌ی بم روی آن قرار دارد و در آن منطقه کوه دیگری دیده نمی‌شود.
در دوران پس از اسلام نیز از بم و قلعه‌ی بم، سخنان بیشماری در بین مردم و کتب تاریخی وجود دارد که می‌توان به قرون سوم و چهارم هجری قمری و گفته‌های ابن خردابه و قدامه بن جعفر که در مورد جاده‌ی بم جیرفت تا نرماشیر است، اشاره کرد. در آن زمان نیز شهر بم و ارگ حیرت‌انگیزش، بسیار مشهور بوده‌اند. برای ادعای این مطلب می‌توان به یعقوب لیث اشاره کرد که در شوال ۲۵۹ هجری قمری به سمت نیشابور حرکت کرد و محمد بن طاهر را پس از دستگیری و به اسارت کشیدن به قلعه‌ی کرمان که به آن قلعه‌ی بم می‌گفتند، تبعید کرد. این سخنان که در تاریخ ثبت شده است، اهمیت قلعه‌ی بم را در آن زمان به اثبات می‌رساند. بنابر نوشته‌های تاریخی قلعه یا ارگ بم، از قرون آغازین اسلام تا دوره‌ی قاجاریه پناهگاه شورشگران به شمار می‌آمد. به گونه‌ای که در سال ۲۹۷ حاکم وقت فارس، پس از اینکه مغلوب سردار خلیفه در شیراز شد، به این مکان پناه آورد.
دیگر اتفاقات مهمی که در مورد قلعه‌ی بم ثبت شده است می‌توان به شورش نصرت ملک در سال ۶۹۶ هجری قمری و تحصن وی در قلعه‌ی بم اشاره کرد. سرانجام امیر مبارزالدین از شاهان آل مظفر، پس از چهار سال، محاصره‌ی قلعه‌ی بم را شکست و به آن وارد شد.