به گزارش روابط عمومی بنیاد گفتگو و دوستی ملل، کارگاه آشنایی با دیپلماسی فرهنگی در اردیبهشت ماه 99 با حضور کارشناسان این بنیاد برگزار شد.
در این کارگاه، آقای مجید بخشی کارشناس میز عربی بنیاد گفتگو و دوستی ملل به ارائه مطالبي درباره دیپلماسی فرهنگی پرداخت و برخی از ظرفیتها و ساز و کارهای دیپلماسی فرهنگی را تشریح کرد.
واژه دیپلماسی از لحاظ لغوی ریشهای یونانی دارد و به‌معنای نوشته طومارمانندی است که به موجب آن امتیازات خاصی به کسی داده می‌شود. بعدها این واژه بر منشور یا سند رسمی سفیران و فرستادگان دولت‌ها نزد دولت‌های دیگر اطلاق گردید. امروزه مقصود از این اصطلاح روشي است براي حل و فصل مسايل مربوط به روابط خارجي دولت به وسيله گفتگو يا هر روش مسالمت آميز ديگر.
اما دیپلماسی فرهنگی یکی از انواع دیپلماسی است که تعریف و چارچوب خاص خود را دارد. برخی از تعاریف ارائه شده برای دیپلماسی فرهنگی عبارتند از:
- 1. میلتون کامینگز: دیپلماسی فرهنگی عبارت است از مبادلة ایده‌ها، اطلاعات، هنر، نحوة زندگی، نظام ارزشی، سنتها و اعتقادات به منظور دستیابی به مفاهیم مشترک و تقویت تفاهم متقابل میان ملتها و کشورها.
- 2. فرانک نینکوویچ: تلاش برای ارتقای سطح ارتباطات و تعامل میان ملل جهان با هدف طراحی و بنیاد نهادن تفاهم‌نامه‌ها و توافقاتی بر اساس ارزشهای مشترک می‌داند.
3.گیفورد مالون: معماری یک بزرگراه دوطرفه به منظور ایجاد کانالهایی برای معرفی تصویر واقعی و ارزشهای یک ملت و در عین حال، تلاش برای دریافت درست تصاویر واقعی از سایر ملتها و فهم ارزشهای آنها.
در این کارگاه ضمن تشریح مزایای دیپلماسی فرهنگی نسبت به دیپلماسی رسمی و دولتی به تشریح برخی از روشها و ساز و کارهای دیپلماسی فرهنگی نیز پرداخته شد که به اختصار عبارتند از:
- برجسته کردن نقش و تأثیر فرهیختگان و دانشمندان تاریخ گذشته و معاصر کشور متبوع در پیشرفت علم و ادب در سطح جهان و استفاده از شهرت، محبوبیت و موقعیت آنها برای اهداف راهبردی دیپلماسی فرهنگی.
- استفاده از ظرفیتهای نهفته در زبان و ادبیات کشور
- حضور مؤثر در مجامع و همایشهای بین‌المللی در کنار شرکت فعال در رخدادها و جشنواره‌های هنری و ورزشی بین‌المللی
- تأکید ویژه بر ارائة آموزشهای خاص فرهنگی به دیپلماتها و تربیت دیپلماتهایی فرهیخته و آشنا با نقاط قوت و ظرائف فرهنگی هر دو کشور مبدأ و مقصد.
- کمک به راه‌اندازی مراکز کشورشناسی (ایران‌شناسی، اسلام شناسی و…) و ایجاد این کرسی در دانشگاههای معتبر جهان
- گسترش توریسم و گردشگری با هدف گسترش ظرفیتهای فرهنگی ایران
- تبادل استاد و دانشجو بین دانشگاههای ایرانی و خارجی
- بهرهگیری از ظرفیت انجمن های دوستی بین دو کشور و سازمان های مردم نهاد در موضوعات مختلفی از جمله محیط زیست و …
